رمزعبور خود را فراموش کردید؟
نام کاربری خود را فراموش کردید؟
ثبت نام
آنتن های مخابراتی 2
فرستادن به ایمیل چاپ
آنتن های مخابرات فضایی:
آنتن، بخشی از هر سامانه فرستنده یا گیرنده الكترونیكی است. آنتن عبارت است از بخشی از یك سامانه رادیویی كه یك سیگنال رادیویی را قادر به ارسال به محیط اطراف یا دریافت از محیط می‌كند. به‌عبارت دیگر، آنتن را میتوان رابط بین سامانه الكترونیكی و فضای بیرون دانست. یك آنتن فرستنده، جریان‌های الكتریكی را به سطوح لایه‌ای رسانا القا می‌كند كه در نتیجه امواج الكترومغناطیسی تولید شده و در فضا پخش میشوند. همین امواج الكترومغناطیسی بر روی سطوح مشخصی از آنتنهای گیرنده، جریان‌های الكتریكی را القا می‌كنند.
آنتن جزء لاینفك سامانه كلیه ماهواره‌های فعال، كاوشگرها، فضاپیماها و ایستگاه‌های زمینی ارسال و دریافت داده و كنترل فضایی است.
[تصویر 1- یك آنتن زمینی]
تصویر 1- یك آنتن زمینی
آنتنهای فضایی را میتوان به جهات گوناگون دسته‌بندی كرد. یكی از عمومی‌ترین دسته‌بندی‌ها در این حوزه، تقسیم آنتن‌ها به دو دسته فضایی (آنتنهای مستقر در فضا) و زمینی (آنتنهای مستقر در ایستگاه‌های زمینی) است. باید توجه داشت آنتن یك گیرنده جیبی جی‌پی‌اس هم می‌تواند یك آنتن زمینی باشد. آنتنهای بشقابی تلویزیون‌های ماهواره‌ای هم نوعی آنتن زمینی هستند. آنتنهای بشقابی عظیم چندین متری نیز كه با فضا در ارتباطند، از همین رده به حساب می‌آیند. هر دو دسته آنتنهای زمینی و فضایی از اصول و مبانی یكسانی برخوردار هستند. تنها تفاوت اساسی آنها در نوع سازه و شرایط محیطی متفاوت‌شان است. آنتن‌هایی كه در محیط فضا به‌كار گرفته میشوند، باید به لحاظ سازه‌ای تحمل شرایط فضا (اختلاف دما، برخورد انواع ذرات، بارهای دینامیكی و …) را داشته باشند. همچنین آنتنهای فضایی حتماً باید به صورت تاشو و حتی‌الامكان با كمترین وزن و حجم ممكن طراحی شوند تا مشكلات مربوط به پرتاب و هزینه، در آنها به حداقل برسد. عوامل مربوط به طراحی آنتن معمولاً بیشترین تاثیر را بر روی جرم ماهواره و در نتیجه، هزینه پرتاب دارند.
[تصویر 2- مراحل نهایی مونتاژ یك ماهواره ردگیری و رِله داده – دو آنتن انعكاسی (بالا طرفین) یك آنتن انعكاسی كاملاً جمع‌شده (بالا وسط) و یك آرایه از آنتنهای سیمی مارپیچی (میله‌های سفید رنگ، نوعی آرایه فازی)]
تصویر 2- مراحل نهایی مونتاژ یك ماهواره ردگیری و رِله داده – دو آنتن انعكاسی (بالا طرفین) یك آنتن انعكاسی كاملا جمع‌شده (بالا وسط) و یك آرایه از آنتنهای سیمی مارپیچی (میله‌های سفید رنگ، نوعی آرایه فازی)
پارامترها و مفاهیم مهم در آنتنهای مخابرات فضایی
آنتن نیز مانند هر سامانه مهندسی دیگر، دارای عوامل و مشخصه‌های عملكردی و قابلیتی مختلف است. مهم‌ترین این عوامل و همچنین برخی مفاهیم مرتبط با آنتن عبارتند از:
بهره آنتن: عبارت است از نسبت توان سیگنال خروجی از آنتن به توان ورودی آن. این كمیت با واحد دسی بل اندازه‌گیری میشود.
الگوی تشعشعی آنتن: عبارت است از اندازه‌ای از حساسیت آنتن در جهات مختلف. نمودارهای تصویر شماره 3 و توضیحات آن به‌خوبی بیانگر این مفهوم هستند.
توان سمت‌گیری: عبارت است از قدرت آنتن در نشانه‌روی به سمت ماهواره (یا به سمت آنتن زمینی). این سمت‌گیری ممكن است به‌صورت مكانیكی یا الكترونیكی (تغییر جهت پخش موج با استفاده از خواص الكترونیكی موج و بدون تغییر جهت مكانیكی) آنتن باشد.
دمای نویز آنتن: این مفهوم بیانگر نویزی (اغتشاشاتی) است كه آنتن دریافت می‌كند و باعث ایجاد اخلال در كار آن میشود. در آنتنهای نصب شده بر روی ماهواره‌ها منبع اصلی این نویز، تشعشعات زمینی و محیط فضا هستند. در آنتنهای ایستگاه‌های زمینی، منبع اصلی دمای نویز، محیط جو و نویز تشعشعی زمین است. مقارنه ایستگاه زمینی، خورشید و ماهواره می‌تواند یكی از عوامل مهم نویز در آنتنهای گیرنده زمینی باشد. مقارنه بدین معناست كه خورشید، ماهواره و آنتن گیرنده زمینی تقریباً در یك راستا قرار می‌گیرند.
[الگوی تشعشعی آنتن. یك آنتن در جهات مختلف دارای حساسیت گیرندگی یا توانایی فرستندگی است. به انحناهایی كه در اطراف آنتن محدوده حساستی آن را نشان می‌‌دهند، «گلبرگ» گفته میشود. نموداری «c» الگوی تشعشعی واقعی یك آنتن انعكاسی به قطر 3 متر را نشان می‌دهد. ]
الگوی تشعشعی آنتن. یك آنتن در جهات مختلف دارای حساسیت گیرندگی یا توانایی فرستندگی است. به انحناهایی كه در اطراف آنتن محدوده حساسیتی آن را نشان می‌‌دهند، «گلبرگ» گفته میشود. نمودار «c» الگوی تشعشعی واقعی یك آنتن انعكاسی به قطر 3 متر را نشان می‌دهد.
انواع آنتن
همان‌گونه كه ذكر شد، آنتن‌ها را میتوان از منظرهای گوناگونی دسته‌بندی كرد. اما معمول‌ترین دسته‌بندی برای آنتنهای به كار گرفته شده در ارتباطات فضایی (چه در فضا و چه بر روی زمین) به قرار زیر است:
[تصویر 4- انواع آنتن: «a»: سیمی مارپیچی؛ «b»: شیپوری؛ «c»: انعكاسی؛ «d»: آرایه فازی؛ «e»: انواع آنتنهای انعكاسی، ردیف اول از چپ به راست: متقارن ساده، متقارن كاساگرین، متقارن گرگورین – ردیف دوم: انواع نامتقارن به همان ترتیب؛ «f»: آنتن لنزی]
تصویر 4- انواع آنتن: «a»: سیمی مارپیچی؛ «b»: شیپوری؛ «c»: انعكاسی؛ «d»: آرایه فازی؛ «e»: انواع آنتنهای انعكاسی، ردیف اول از چپ به راست: متقارن ساده، متقارن كاساگرین، متقارن گرگورین – ردیف دوم: انواع نامتقارن به همان ترتیب؛ «f»: آنتن لنزی
آنتنهای سیمی (تصویر 4)
این آنتن‌ها از ساختاری سیمی شكل تشكیل شده‌اند. فرم‌های مارپیچی، مخروطی یا «دی‌پُل» ساده آنها معمولا در باندهای فركانسی «یواچ‌اِف» و «وی‌اِچ‌اِف» كار می‌كنند. فرم‌های دیگر معمولا در باند فركانسی «مایكرو ویو» (بالای 1 گیگاهرتز) عمل می‌كنند.
آنتنهای شیپوریآنتن‌هایی هستند كه به شكل مخروط بوده و معمولا بر روی ماهواره نصب میشوند. این آنتن‌ها برای ایجاد پوشش وسیع بر روی زمین به كار گرفته میشوند. این نوع آنتن اگرچه كارایی بالایی دارد، اما سنگین وزن و پرهزینه است. از این آنتن بیشتر در اوایل عصر فضا برای ارتباطات فضایی استفاده می‌شد و امروزه كاربرد چندانی ندارد.
آنتنهای آرایه فازی (تصاویر 4،1)
آنتن‌هایی هستند كه از المان‌های آنتنهای كوچك پراكنده بر روی یك صفحه تشكیل شده‌اند. این نوع آنتن پرتوهای چندگانه‌ای ایجاد می‌كند كه قابلیت سمت‌گیری الكترونیكی یك پرتو را به‌خوبی فراهم می‌آورد. مزیت این نوع آنتن هنگامی است كه پرتو تشعشع حركت ثابتی داشته باشد. همچنین این نوع آنتن به دلیل اینكه از چندین جزء موازی تشكیل شده است، قابلیت اطمینان بسیار بالایی دارد (با از كار افتادن چند المان، كل آنتن كارایی خود را از دست نمی‌دهد.) بازده بالایی دارد اما تلفات در سیستم تغذیه آن نسبتا بالاست. فناوری نسبتا دشوار، وزن بالا و هزینه بالای آن، استفاده از آن را محدود می‌كند.
آنتنهای لنزی (تصویر 4)
نوعی از آنتن كه امواج را به شیوه یك عدسی اپتیكی بر روی حساسه‌های مختلف متمركز می‌كند.عمده مزیت این نوع آنتن بازده بالای آن است. البته نامتناسب بودن سطح لنز در این نوع آنتن باعث بروز تلفات زیادی میشود. این نوع آنتن بیشتر برای فركانس‌های خیلی بالا كاربرد دارد زیرا برای فركانس‌های پایین به وزن آن اضافه خواهد شد. چنین آنتنی برای فركانس حدود 15 گیگاهرتز در حدود 50 سانتی‌متر قطر دارد.
آنتنهای انعكاسی (تصویر 4)
این نوع آنتن‌ها از یك صفحه بشقابی سَهمَویِ متمركزكننده امواج و همچنین یك «تغذیه» تشكیل شده‌اند. در آنتنهای گیرنده، صفحه بشقابی مورد اشاره امواج را جمع‌آوری و متمركز می‌كند و تغذیه، كه در نقطه‌ای در روبروی صفحه نصب شده است، این امواج را دریافت می‌كند. در مورد آنتنهای فرستنده این فرایند برعكس است و تغذیه امواج را جهت پخش در فضا به روی بشقاب می‌فرستد. در انواعی از این آنتن‌ها از یك صفحه منعكس‌كننده هذلولَویِ محدب (نوع كاساگرین) یا بیضوی مقعرِ (نوع گرگورین) ثانویه نیز، بصورت تركیبی با بشقاب سهموی استفاده میشود. البته ممكن است در مجموع از تركیب چند منعكس‌كننده نیز استفاده شود.این نوع پركاربردترین آنتن در مخابرات فضایی (چه در فضا و چه بر روی زمین) است. سادگی طراحی، انعطاف‌پذیری در طراحی (چیدمانی متفاوت تغذیه و صفحات بشقابی و ثانویه)، وزن نسبتا كم و هزینه كمتر از مزیت‌‌های این نوع در مقایسه با سایر انواع آنتن میباشد.
آنتنهای انعكاسی متقارن (تصویر 4)
آنتنهای انعكاسی هستند كه به لحاظ هندسی متقارن میباشند. یعنی مركز سهمی بشقابی، تغذیه و مركز انعكاس‌دهنده ثانویه همگی بر روی یك خط راست قرار دارند. ضعف عمده این نوع آنتن‌ها در آن است كه نگه‌دارنده‌های تغذیه و خود تغذیه روی دهانه تشعشعی اثر ماسك‌گذاری دارند. این اثر باعث میشود تا سطح گلبرگ‌های جانبی الگوی تشعشعی آنتن بیشتر شود كه این خود به كاهش بازده آنتن می‌انجامد. علاوه بر این، در نوع ساده این آنتن (غیر كاساگرین یا گرگورین كه فقط از یك بشقاب و یك تغذیه تشكیل شده است)، تغذیه به سمت زمین قرار میگیرد و آن بخش از الگوی تشعشعی تغذیه كه به بشقاب سهموی منعكس‌كننده برخورد نمی‌كند به آسانی تشعشعی را كه از زمین منعكس میشود جذب می‌كند كه این باعث افزایش بسیار زیاد دمای نویز آنتن میشود. برای غلبه بر چنین مشكلی باید در نوع تغذیه و فاصله كانونی آن تغییراتی داده شود كه این هم باعث بزرگ شدن حجم آنتن و همچنین عدم سازگاری با مدارات مایكرو ویو پشت تغذیه میشود.
آنتنهای غیرمتقارن (تصویر 4)
در این نوع آنتن‌ها لزوما مراكز و كانون‌های سه المانِ بشقاب سهومی، تغذیه و منعكس‌كننده ثانویه در یك خط مستقیم قرار ندارند. این تنظیم (یا نصب) غیرمتقارن به افزایش بازده و كاهش حجم آنتن می‌انجامد. زیرا با این كار میتوان به نوعی اثرات ماسك‌گذاری و همچنین پهن شدن گلبرگ‌های جانبی الگوی تشعشعی آنتن را كنترل كرد و در نتیجه دمای نویز آنتن را پایین آورد.این قدرت مانور در نصب اجزای مختلف آنتن، یكی از مزایای آنتنهای انعكاسی است. نصب غیرمتقارن انسداد را كاهش داده و از وسعت گلبرگ‌های جانبی الگوی تشعشعی آنتن نیز می‌كاهد.
نكاتی پیرامون مشخصات و عملكرد آنتنهای مخابرات فضایی
آنتنهای با بهره بالا، برای پشتیبانی نرخ‌های بالای انتقال داده و توان‌های نسبتاً كم فرستنده‌ها به‌كار گرفته میشوند. همه انواع آنتن‌هایی كه ذكر شدند، بهره‌های بالایی دارند، اما همانطور كه اشاره شد، مطلوب‌ترین و پرطرفدارترین آنتنهای فضایی، آنتنهای انعكاسی هستند. برای آنتنهای با قطر بالای نیم متر، معمولاً آنتنهای انعكاسی نسبت به انواع دیگر دارای مزیت غیرقابل‌انكاری هستند. باز بودن دست طراح در طراحی غیرمتقارن آنتنهای انعكاسی، طراحی سازه ماهواره را نیز تسهیل می‌كند.
در بسیاری از موارد لازم است تا جهت پرتو آنتن تغییر كند. معمولاً تغییر جهت الكترونیكی پرتوها به تغییر جهت مكانیكی آنتن ارجحیت دارد، به‌خصوص اگر نیاز به تغییر جهت با سرعت بالا وجود داشته باشد. در آنتنهای انعكاسی تغییر جهت می‌تواند با سوئیچ كردن به سمت یك تغذیه خارج از محور انجام شود كه البته در این صورت تلفات آنتن بالا می‌رود. انواع كاساگرین و گرگورین میتوانند از این طریق تا 10 درجه نیز تغییر جهت در پرتو ایجاد كنند. آنتنهای لنزی برای تغییر جهت زیاد پرتوها بسیار مناسب هستند، اما وزن و هزینه بالا استفاده از آنها را محدود می‌كند.
طراحان در طراحی یك ماهواره همواره با سه محدودیت روبرو هستند: جرم (وزن)، حجم، توان. هر سه این عوامل در طراحی یا انتخاب آنتنهای فضایی خودنمایی می‌كنند. فرستنده ماهواره همیشه با مشكل توان روبرو است. بنابراین برای اینكه پرتو با توان بیشتر و نرخ انتقال داده بیشتری ارسال شود، باید عرض كمتری داشته باشد. وقتی پرتو عرض كمتری دارد، پوشش آن بر روی زمین كمتر بوده و همچنین ردیابی آن بر روی زمین دقیق‌تر و پیچیده‌تر است. تكنیك‌هایی برای فائق آمدن بر این مساله وجود دارد كه یكی از آنها تكنیك پرش پرتو است. بدین ترتیب كه فرستنده، یك یا چند پرتو مشخص (اما محدود) را تولید می‌كند و سپس به‌وسیله سوئیچ كردن این پرتوها در جهات مختلف (كه هر جهت مقدار بسیار اندكی با جهت دیگر اختلاف دارد) یك محدوده جغرافیایی مشخص اسكن میشود. به عنوان مثال، ماهواره‌های ایریدیوم و گلوبال‌‌استار برای پوشش كل بخش قابل رویت زمین از همین تكنیك (با چند پرتو) استفاده می‌كنند. البته نوع پرش پرتو در آنها متفاوت است.
آنتن مرکزی چیست ؟
آنتن مرکزی در حالت کلی به سیستمی مجتمع متشکل از تجهیزات دریافت ، تقویت ، تقسیم و انتقال سیگنالهای تلویزیونی گفته میشود که برای تامین سیگنالهای مطلوب تلویزیونی آپارتمانها و مجتمع های مسکونی ، راه اندازی می گردد
مزایای سیستم های آنتن مرکزی
1 – جلوگیری از نصب آنتن های متعدد بر روی پشت بام یا بالکن طبقات
2 – تامین سیگنال با قدرت متناسب با واحد های هر یک از طبقات ساختمان و جلوگیری از ایجاد نویز
3 – مقرون بصرفه بودن
4- تعمیر و نگهداری آسان
5 – تامین تصاویر شبکه های مختلف با کیفیت یکسان
6 – امکان ایجاد شبکه مختص تلویزیونی برای ساختمان
یک سیستم آنتن مرکزی را می توان به دو قسمت تقسیم کرد
واحد گیرنده :
واحد گیرنده بطور معمول شامل آنتن یا دیش به منظور دریافت سیگنال های درخواستی و
همچنین تجهیزاتی جهت تقویت ، تقسیم و یا حتی فیلتر کردن سیگنال ها می باشد . تقویت کننده آنتن ، بالن ، میکسر ، مدولاتور و تقویت کننده های اولیه از جمله تجهیزاتی هستند که در این قسمت استفاده می شوند
واحد توزیع :
بطور معمول شامل تجهیزاتی از قبیل تقویت کننده های خط ، تقسیم کننده های عبوری ، تقسیم کننده های انشعابی ، پریز های چند منظوره و شبکه ای از کابل ها میباشد و غالباً به سه شکل مختلف طراحی میشود
الف – ستاره
ب – درختی
ج – آبشاری
د – درختی و ستاره
که متداول ترین روش برای طراحی یک سیستم توزیع ، روش درختی می باشد .
در ساختمان هایی که تعداد زیادی گیرنده تلویزیونی وجود دارد (مانند هتل ها و برج های مسکونی) در صورتی که بخواهیم برای هر گیرنده یک آنتن مجزا نصب نماییم مشکلاتی مانند موارد ذکر شده در زیر بروز خواهند کرد:
• محدودیت فضایی پشت بام برای نصب تعداد زیادی آنتن
• اثر انعکاسی و القا یی آنتن ها بر یکدیگر
• هزینه بالای نصب آنتن برای تک تک گیرنده ها و سیم کشی آنتن تا گیرنده
• از بین رفتن زیبایی ظاهر ساختمان و به وجود آمدن جنگلی از آنتن ها
• حجم بالای سیم کشی آنتن ها تا گیرنده نیز مشکلاتی به وجود خواهد آورد
با توجه به موارد ذکر شده راه کار پیشنهادی این است که از یک آنتن برای تمام گیرنده ها استفاده گردد و چون سیگنال در یافت شده توسط این آنتن برای تمام گیرنده ها کافی نخواهد بود لذا از تجهیزاتی برای افزایش مقدار سیگنال و توزیع آن بین گیرنده ها استفاده می کنیم.عملی کردن این راه کار با استفاده از تجهیزات سیستم ها ی آنتن مرکزی (MATV) (MASTER ANTENNA TV) انجام می پذیرد. از این سیستم ها به عنوان (CATV) (COMMUNITY ANTENNA TV) نیز نامبرده می شود. یک سیستمMATV مجموعه ای از تجهیزات اولیه سیگنال تلویزیونی و تجهیزات پردازش و تقویت سیگنال و توزیع آن از طریق کابل های کواکسیال بین گیرنده های تلویزیونی است و هدف از برقراری آن مهیا کردن سطح سیگنال مناسب را برای هر گیرنده جهت دریافت تصویری با کیفیت قابل قبول می باشد. تجهیزات سیستم MATV به دو دسته اصلی صفحه بعد تقسیم می گردد:
1-تجهیزات ابتدایی تهیه سیگنال ( HEADEND equipment)
این تجهیزات شامل آنتن و تقویت کننده فیلترها ، مبدل های فرکانسی ، تله موج ها و مچینگ ها می باشد که برای پردازش سیگنال تلویزیونی و رساندن آن به اندازه و کیفیت مطلوب برای گیرنده ها به کار می روند
2- تجهیزات توزیع سیگنال ( DISTRIBUTION equipment)
شامل قطعاتی چون تقسیم کننده های انشعابی يا مقسم انتهایی (SPLITTER) و تقسیم کننده عبوری يا میانی (TAP OFF) و مقاومت های انتهایی (TEMINATOR) و غيره برای تحویل سیگنال به گیرنده ها و جدا سازی ( ISOLOTION ) هر گیرنده از سیستم می باشد
دسی بل ( db ) :
مقدار سيگنال تلويزيونی را عموماً با واحد ميكرو ولت اندازه می گيرند و برای سادگی محاسبات وكم شدن اعشار از دسی بل ( db ) استفاده می گردد كه مقدار آن از رابطه :
db = 20 log( E1/E2) محاسبه می گردد.
در حقيقت دسی بل چند مرتبه بزرگ يا كوچك بودن سيگنال را نسبت به يك سطح مبنا نشان می دهد . در سيستم های MATV اين سطح مبنا (E2 ) را برابر1000 ميكرو ولت ميگيرند لذا براي خروجي 1000 ميكرو ولت بهره برابر صفر دسي بل ميشود. تمام مقادير ضريب تقويت آمپلی فاير ها و افت های سيستم و مقادير ايزولاسيون به db بيان می شود . در محاسبات بر حسب دسی بل به راحتی می توان مقادير را جمع يا تفريق كرد. در ادامه بحث ما مبناي بالا را در نظر ميگيريم.لازم به ذكر است در بعضي سيستمها ولتاژ مبنا(E2 ) را برابر يك ميكرو ولت ميگيرند و از رابطه db = 20 log E1 مقدار بهره را به دست مي آورند و بر حسب دبي ميكرو ولت بيان ميكنندكه براي ولتاژ خروجي (E1) يك ميكرو ولت مقدار بهره برابر صفر دبي ميكرو ولت بدست مي آيد. در اين صورت براي مقدار مبناي 1000 ميكرو ولت كه در حالت قبلي صفر دسي بل به دست مي آمد 60 دبي ميكرو ولت بيان ميشود.
كابل های مورد استفاده در MATV
در كابل كشی سيستم های MATV از كابل كواكسيال 75 اهمی استفاده می گردد . اين كابل ها كه به آن ها كابل هم محور هم اطلاق می شود دارای يك هادی مركزی از جنس مس می باشند كه وظيفه حمل سيگنال را به عهده دارد و يك شيلد به صورت بافته مسی كه دور كابل را گرفته واز اثر القا و تداخل روی سيگنال توسط عوامل خارجی جلوگيری می كند و امكان جذب مستقيم سيگنال توسط هادی مركزی را از بين می برد . برای اتصال كابل های كواكسيال به تجهيزات MATV از كانكتور های نوع F استفاده می گردد كه بسته به نوع كابل سايز آن انتخاب می گردد . كابل های مورد استفاده در سيستم MATV برای خطوط اصلی RG6 – RG11 – RG59 می باشد كه تفاوت آن ها در مقدار افت كابل به ازای طول مشخص می باشد . برای فواصل طولانی ( بين چندين ساختمان ) و يا برای مواردی كه نياز به خاك كردن كابل باشد كابل RG11/U استفاده می گردد . در داخل ساختمان نيز معمولاً برای تمام مسيرها به طور يكسان كابل RG59 به كار می رود . برای اتصال پريزها به سيستم بين تپ آف و پريز و يا بين اسپليتر و پريز بسته به فاصله و تعداد پريزها ی مسير از كابل های 3C-2V و 4/5C-2V و 5C-2V استفاده می گردد هرچه ضريب حرف C بالاتر باشد افت كابل كمتر است.
طراحی سيستم MATV
الف : طراحی سيستم توزيع
از آنجا كه افت سيستم توزيع آنتن مركزی در انتخاب تجهيزات اوليه ( HEAD END ) موثر است لذا بايد ابتدا سيستم توزيع را طراحی و محاسبه نمود . قدم اول تهيه نقشه ساختمان و علامت گذاری محل پريزها و محل آمپلی فاير است . نحوه توزيع كابل ها نيز از نظر عمودی يا افقی بودن نسبت به شكل ساختمان بايد تعيين شود وسپس كابل های لازم تعيين شود . از كابل كشی طولانی و كابل كشی زيگزاگ و حلقوی بايد اجتناب كرد و كابل ها را حدالامكان به طور مستقيم كشيد . بعد محل تپ آف ها واسپليتر ها را تعيين می كنيم . طولانی ترين كابل يا كابل با بيشترين تعداد تپ آف ها و اسپليتر ها را بايد برای محاسبه افت سيستم درنظر گرفت . در صورت عدم اطمينان در مورد شاخه با بيشترين افت بايد در چندين شاخه افت را محاسبه كرد وشاخه با بيشترين افت را انتخاب نمود .افت های سيستم توزيع:
1-افت كابل ها : مقداری از سيگنال در حين عبور از كابل كواكسيال افت خواهد كرد مقدار اين افت به نوع كابل مورد استفاده وفركانس سيگنال عبوری بستگی دارد در فركانس های بالاتر افت بيشتری وجود خواهد داشت . بهتر است افت كابل را برای بالاترين فركانس موجود يا فركانسی كه ممكن است در آينده دريافت شود محاسبه نمود .
2-افت اسپليتر ها (INSERTION LOSS)) : مقدار افت در اسپليتر عبارت است از مقدار ورودی بر حسب db منهای مقدار خروجی. به عنوان مثال اين مقدار برای اسپليتر دو راه حدود 5/3 db وبرای اسپليتر 4 راه حدود 5/6 الی 2/7 دسی بل خواهد بود . معمولاً كارخانجات سازنده مقدار اين افت را برای فركانس های مختلف در جدولی ارائه می كنند .
3- افت جداسازی ( ISOLATION LOSS ) (TAP LOSS) : هر تپ آف برای ايزولاسيون گيرنده ها از يكديگر سيگنال ورودی را مقداری كاهش می دهد وآن را به خروجی فرعی می دهد اين افت را افت جداسازی (ايزولاسيون ) می نامند مثلاً اگر يك سيگنال 25db به يك تپ اآف با افت ايزولاسيون 23db اعمال شود در خروجی فرعی مقدار 2db سيگنال قابل دسترس خواهد بود .
4- افت عبوری (Trough loss) INSERTION LOSS)) : هنگام عبور سيگنال از داخل تپ آف از ورودی اصلی به خروجی اصلی مقداری افت ايجاد می شود كه بايد مقدار آن را در محاسبات مد نظر قرار داد . مقدار اين افت برای فركانس های مختلف فرق می كند وتوسط كارخانه سازنده جدولی ارائه می گردد ولی معمولاً تپ آف های با مقدار ايزولاسيون بالا افت عبور ی كمتری دارند .
نحوه انتخاب تپ آف : بايد در يك سيستم MATV تپ آف هایی انتخاب شود كه حداقل 1000 میکرو ولت را برای هر گيرنده تامين كند وايزولاسيون كافی بين گيرنده و سيستم جهت جلوگيری از تداخل ايجاد كند دريافت سيگنال بيش از 1000 ميكرو ولت ( صفر دسی بل ) به گيرنده آسيبی نمی رساند و بسياری از طراحان سيستم های MATV سطح خروجی های فرعی را تا 10 db نيز در نظر می گيرند . در طراحی سيستم افت ايزولاسيون آخرين تپ آف قبل از آمپلی فاير را در نظر می گيرند ودر صورت طولانی بودن مسير بين تپ آف و دستگاه تلويزيون بايد افت كابل آن را نيز در نظر گرفت . در صورت استفاده از تپ آف های ديواری ( wall tap ) به علت كم بودن فاصله بين تپ آف و تلويزيون می توان از اين افت صرف نظر كرد
انتخاب آنتن
سه فاكتور اساسی بايد در انتخاب آنتن در نظر گرفته شود :
1- نوع آنتن 2- بهره آنتن 3- جهت آنتن
نوع آنتن با توجه به تعداد و فركانس كانال های مورد در يافت تعيين می گردد. جهت آنتن نيز نسبت به فرستنده تلويزيونی‌تنظيم می شود. اگر تمام فرستنده ها يا تعدادی از آن ها در يك جهت باشند از آنتن پهن باند (BROAD BAND ) استفاده می شود و اگر در جهت های متفاوت باشند از آنتن تك كانال استفاده می گردد . انواع معمول آنتن ها عبارتند از :
VHF/UHF/FM , VHF/UHF , UHF , VHF
البته برای دريافت سيگنال FM بهتر است از آنتن جداگانه FM استفاده می گردد .بهره آنتن يك مساله مهم است بايد آنتن حداقل سيگنال 0 db رابرای ورودی آمپلی فاير مهيا نمايد . در محل های با سيگنال ضعيف بايد از آنتن با بهره و اندازه بزرگتر استفاده كرد . در صورتی كه باز هم سيگنال مناسب به دست نيامد مجبوريم از پری آمپلی فاير استفاده كنيم . جهت آنتن نيز بايد به دقت تنظيم شود . اگر آنتن خوب تنظيم شده باشد نسبت سيگنال هايی كه با قسمت جلو آنتن دريافت می گردد به سيگنال هايی كه با عقب آنتن دريافت می گردد بيشتر خواهد بود.
بر آورد سطح سيگنال :
تعيين دقيق سطح سيگنال برای طراحی صحيح سيستم مهم و اساسی است . لذا با استفاده از يك آنتن با بهره مشخص ( در صورت امكان همان آنتنی كه نصب خواهد شد ) و يك تلويزيون رنگی قابل حمل و نقل و يك ميدان سنج میتوان مقدار سيگنال را در محل نصب آنتن تعيين كرد . در محل هايی كه سيگنال ضعيف است محل آنتن بسيار حساس است . ممكن است در يك محدوده 15 متری تفاوت های فاحشی در مقدار سيگنال وجود داشته باشد . ارتفاع آنتن نيز در مقدار سيگنال موثر است . ولی اين مطلب را بايد در نظر داشت كه هميشه ارتفاع بالاتر باعث ايجاد سيگنال بيشتر نمی شود بلكه بايد مناسب ترين ارتفاع را با آزمايش به دست آورد . ميدان سنج نيز برای اندازه گيری سيگنال دريافت شده برای هر كانال به كار می رود.اين تست بايد در چند جای سايت انجام گيرد و بهترين محل برای آنتن انتخاب گردد . در صورتی كه آنتن به دقت انتخاب شود حتی می تواند بعضی تداخل ها را از بين ببرد . با استفاده از تلويزيون رنگی می توان كيفت سيگنال را در هر كانال مشخص كرد ودر صورت وجود تداخل امواج اثر آن را روی تصوير مشاهده نمود .
انتخاب پيش تقويت كننده ( PRE AMPLIFIRE ) :
در محل هايی كه سيگنال ضعيف است ممكن است تقويت اوليه سيگنال لازم شود . در انتخاب پری آمپلی فاير بايد چهار نكته را در نظر گرفت :
1- پوشش باند فركانسی 2- بهره ( GAIN ) 3- مقدار نويز 4- توان خروجی
پری آمپلی فاير ها به صورت UHF يا VHF يا VHF/UHF ساخته شده اند بعضی از آن ها دارای مسدود كننده های موج FM هستند تا اگر دريافت FM باعث ايجاد نويز شود آن را بلوكه كنند . پری آمپلی فاير بايد سطح سيگنال كافی برای آمپلی فاير توزيع را فراهم كند . هنگام استفاده از آمپلی فايرهای تك كانال هم ممكن است يك پری آمپلی فاير لازم شود . تا سيگنال كافی برای عمل كرد صحيحAGC فراهم گردد . مقدار نويز توليد شده توسط پری آمپلی فاير يا همان عدد نويز(noise figure ) نيز بايد پايين باشد تا كيفيت سيگنال حفظ شود . تغذيه پری آمپلی فاير كه در نزديكترين فاصله از آنتن نصب شده است از طريق يك منبع تغذيه در داخل ساختمان نيز ممكن است و پس از كاهش دادن ولتاژ به مقدار لازم توسط خطوط سيگنال به پری آمپلی فاير اعمال می شود . توجه كنيد بين منبع تغذيه و پری آمپلی فاير يك اسپليتر معمولی قرار ندهيد چون باعث اتصال كوتاه منبع تغذيه می گردد . از مبدل تطبيق امپدانس نيز نبايد استفاده نماييد .
پردازش و تركيب سيگنال
عمل پردازش سيگنال توسط فيلترها – مسدود كننده ها – تركيب كننده ها و تضعيف كننده ها انجام می گيرد . در صورت لزوم از مبدل فركانس UHF به VHF نيز می توان استفاده كرد.
انتخاب آمپلی فاير :
در انتخاب آمپلی فاير بايد 4 مورد را در نظر گرفت :
1- فركانس و تعداد كانال های مورد دريافت
2- افت كل سيستم
3- نوع سيگنال ورودی
4- قابليت خروجی ( مقدار خروجی
اگر كانال های هم جوار زيادی در يافت شود هر كانال برای جلوگيری از تداخل بايد فيلتر شود و برای اين منظور معمولاً از آمپلی فايرهای تك كانال ( STRIP ) استفاده می گردد . مقدار ورودی به علاوه بهره تقويت كننده بايد از افت كل سيستم بيشتر شود ومعمولاً 6 db نيز به اين مقدار اضافه می كنند . آمپلی فايرهای تك كانال بعد از فيلتر كردن و بلوكه كردن تمام كانال های ديگر به كار می روند و دارای 2 نوع كنترل بهره اتوماتيك ( AGC ) و دستی هستند . كه نوع AGC در شرايط آب و هوايی و محيطی مختلف سطح سيگنال را ثابت نگه می دارند . آمپلی فايرها با ورودیUHF/VHF , VHF ساخته شده اند . در ضمن مقدار سيگنال ورودی به علاوه بهره تقويت كننده نبايد از توان خروجی آمپلی فاير بيشتر شود . قابليت يا مقدار خروجی آمپلی فاير مقداريست كه تقويت كننده بدون برش و يا مدولاسيون عرضی می تواند تحويل دهد . بعضی از آمپلی فايرها دارای كنترل بهره و اعوجاج و نوسان وتضعيف كننده قابل تنظيم می باشند تا سطح سيگنال يكسانی را برای تمام كانال ها ايجاد كنند .
طریقه نصب
ابتدا از دیشها شروع میکنیم که چه نوع دیشی مختص این نوع سیستم خانگی میباشد.به خاطر نویز و یا فریز شدن تعدادی از کانالها باید از دیشهای حداقل 90 و حداکثر 120 سانتیمتری استفاده شود. توصیه میشه دیشی که برای این سیستم به کار میبرید آفست باشد.
lnc
ال ان سی ها دارای 4 خروجی میباشند که هر خروجی مختص تعداد مشخصی از فرکانسها میباشد.
hor hight & ver hight& ver low & hor low
سوئیچ باکس یا مولتی سوئیچ
برای مثال ما از یک سوئیچ 9 in pot ورودی و 8 out potخروجی استفاده میکنیم.(این نوع سوئیچها با برق 220 ولت کار میکنند) این سوئیچ مخصوص دو ماهواره که بتوان تمام کانالها رو تمام و کمال دریافت کرد میباشد در موارد خاص میشود از همین سوئیچ باکس برای سه ماهواره استفاده کرد البته این رو باید در نظر داشت که تنها میتوان فرکانسهای ورتیکال و یا هوریزنتال آن ماهواره را دریافت کرد.خب گفتیم که این سوئیچ 9 ورودی دارد. 4 ورودی که همان مشخصات ال ان سی رو آن حک شده است و 4 تای دیگر هم همینطور. یک ورودیدیگر میماند که مختص انتنهای هوایی میباشد. 8 خروجی نیز هر کدام به یک واحد راهی مشوند و هر واحد میتوانند به طور مجزا تمام کانالهای این دو ماهواره رو دریافت کنند.
خروجی های ال ان سی به ورودی های سوئیچ همانطور که گفتم وصل میشود. دقت کنید سیمها رو اشتباه وصل نکنید. در ضمن روی سیمهای خروجی ال ان سی و ورودی سوئیچ علامت بزارید که در آینده به مشکل بر نخورید چرا که پیدا کردن سیمها تو این سیستم بسیار مشکل است.
نکته: به علت افت سیگنال در این سیستم از کابلهای خوب و معروف استفاده کنید.
نکته: اگر تعداد طبقات از 2 طبقه بیشتر شد حتما از تقویت کننده یا سیگنال جنریتور برای هر طبقه جهت جلوگیری از افت سیگنال استفاده کنید.
از آنجاییکه بحث آنتن مرکزی بحث جامع و گسترده ای است ابتدا لازم میدانم که توضیحات عمومی فوق را عنوان کنم
بطور کلی آنتن مرکزی در دو شکل متفاوت ارائه میشود :
۱- آنتن مرکزی بدون نیاز به رسیور
۲-آنتن مرکزی با رسیور
۱-آنتن مرکزی بدون رسیور : در این سیستم که اغلب در بیمارستانها یا هتلها مورد استفاده قرار میگیرد همانطور که گفته شد نیازی به رسیور نیست ودر اصل از یک دستگاه مبدل( یا کونورتر) استفاده میشود که کار این دستگاه دریافت سیگنالهای یک یا چند دیش مختلف و تبدیل فرکانسهای مشخصی از این ماهواره ها به سیگنالهای تلویزیونی است. در نتیجه بعد از این کار در هر اتاق قادر خواهید بود که مثلا ۴ یا ۶ یا ۱۰ یا ۲۰ برنامه ماهواره ای را مانند برنامه های تلویزیونی که بوسیله آنتنهای معمولی تلویزیون قابل دریافت هستند را در کانالهای از پیش تعریف شده ای دریافت کنید ( مثلا برنامه vox در کانال ۱۱ //// برنامه RTL در کانال ۲۴ ///// و الی آخر)
مزیت این سیستم در این است که اولا نیازی به استفاده از رسیور در هر اتاق و همچنین نیازی به کابل کشی مجزا و جداگانه از هر اتاق تا محل نصب کونورتر وجود ندارد. بلکه فقط استفاده از یک کابل و پخش آن در اتاقهای مختلف کافی است .از طرف دیگر میتوان در صورت نیاز در دستگاه کونورتر برنامه ها وهمچنین کانال آنها را تغییر داد.!! ( برای مثال میتوان به جای برنامه vox برنامه RAI را انتخاب و آن را در کانال۱۱ یا کانال دیگری پخش کرد)
عیب این سیستم در این است که تعداد برنامه های قابل دریافت همانطور که قبلا گفته شد فقط به تعداد مشخص از قبل تعریف شده ای محدود است ( یعنی مثلا در مجموع فقط قادر به دریافت ۴ یا …..یا ۲۰ یا …… برنامه خواهید بود.
طبیعتا متناسب با افزایش تعداد برنامه ها بر قیمت این سیستمها نیز افزوده میشود.
۲- آنتن مرکزی با رسیور:
این سیستم نیز بطور کلی به دو دسته تقسیم میشود :
۲-۱ سیستم یک کابلی ( Ein Kabel Lösung ) : در این سیستم در اصل بدلیل استفاده از نوع بخصوصی از ال ان بی هر دو پولاریزاسیون افقی وعمودی تبدیل به یک پولاریزاسیون میشوند و در نتیجه مزیت این سیستم آن است که نیازی به وصل کابل جداگانه از هر رسیور تا ال ان بی وجود ندارد .
عیب این سیستم در این است که بدلیل محدود بودن پهنای باند و غیر ممکن بودن تبدیل کامل هر دو پلاریزاسیون افقی و عمودی به یک پلاریزاسیون طبیعتا امکان دریافت تمامی برنامه های یک ماهواره وجود ندارد.
نکته مهم در صورت استفاده از این سیستم این است که جهت جلوگیری از تداخل ولتاژهای ۱۴ یا ۱۸ ولت رسیورها و صدمات ناشی از این تداخلات !!!!! باید ولتاژ خروجی تغذیه ال ان بی در همه رسیورها خاموش باشدو یا از پریزهای آنتن ویژه ای استفاده کرد که دربرابر ولتاژ ۱۴ یا ۱۸ ولت DC عایق هستند.
این هم یک مثال در این ضمینه که در این مثال قطعات بکار گرفته شده جهت مجموعا دو واحد مسکونی و تعداد ۱۴ انشعاب میباشد:
۲-۲سیستم آنتن مرکزی استاندارد:
از این سیستم معمولا زمانی استفاده میشود که تعداد رسیورها بیشتر از ۴ (و اخیرا ۸ ) عدد باشد .
دراینصورت به ازای هر ماهواره باید از یک ال ان بی با ۴ خروجی مختلف و متفاوت استفاده کرد که این خروجیها عبارتند از :
vertical low
horizontal low
vertical high
horizontal high
بنابراین در حالت استاندارد و معمولی به ازای هر ماهواره نیاز به چهار ورودی مختلف خواهیم داشت که معمولا بر روی مولتی سویچها ورودیهای ذکر شده با یکی از علائم فوق مشخص شده اند :
VL یا V-0khz
HL یا H- 0khz
VH یا V-22khz
HH یا H-22khz
غالبا در مولتی سویچها یک ورودی جهت اتصال سیم آنتن تلویزیون نیز وجود دارد .
در نتیجه معمولا میتوان براحتی با توجه به نکات ذکر شده از مشخصات یک مولتی سویچ آگاه شد. ( برای مثال 5/12 بدین معنی است که این سویچ برای یک ماهواره و ۱۲رسیور است ——–و 9/16 بدان معنی خواهد بود که این سویچ برای دو ماهواره و ۱۶ رسیور است.
نکته دیگری که باید بدان نیز اشاره کرداین است که معمولا در سیستمهای آنتن مرکزی درصورتیکه تعداد رسیورها بیش از ۱۶ عدد باشد از مولتی سویچهای ویژه ای استفاده میکنند که تعداد خروجیهای آنها قابل افزایش است.!!
اطلاعاتی درباره دستگاهی های آنتن مرکزی ماهواره ای
دستگاههای ماهواره دیجیتال مرکزی
آیا دیده اید که در بعضی مجتمع ها فقط 3 یا 4 دیش در پشت بام وجود دارد و بعد می فهمید که تمام ساکنین آن ساختمان دارای ماهواره هستند. این وضعیت در اماکنی وجود دارد که از سیستمهای آنتن مرکزی دیجیتال استفاده می کنند. اگر مایل هستید که مقداری در مورد سیستمهای دیجیتال مرکزی بدانید ، مطلب زیر را بخوانید :
کاربران عزیز می دانید که هیچگاه امکان اتصال 2 رسیور به یک LNB وجود ندارد. زیرا هر یک از کانالها روی قطب ها و وضعیت های متفاوتی کار می کنند. یعنی تصور کنید که یکی از رسیور ها بخواهد کانال VOX را که در 11054H27500 3/4 است را نگاه کند، و رسیور دیگر بخواهد یک کانال مثل ITN را که در ۱۱585V27500 3/4 است را نگاه کند. در این صورت LNB نمی داند که به کدام وضعیت در آمده و از طریق کدام یک از سوزنهای خود سیگنال را دریافت کند. چون یکی روی Horizontal و دیگیری روی Vertical است. اصل قضیه این است که حتی اگر هر دو رسیور روی کانال باشند نیز ، 2 منبع ولتاژ 18 ولتی به LNB وصل شده و باعث سوختن آن خواهد شد. حتی اگر یک رسیور به LNB وصل شود و دیگری از خروجی LOOP آن استفاده کند ، بایستی هر دو رسیور روی یک کانال هم نام باشند.
وضعیت دیگر اینکه کانالهائی که دارای فرکانس زیر 11700 هستند ، اصطلاحا LOW هستند و کانالهای دارای فرکانس بالاتر از 11700 همگی HIGH هستند. پس تا اینجا ما برای یک ترنسپوندر یا فرکانس کانال ماهواره ای ، 4 خصیصه را شناسائی کرده ایم. ( Polariztion و High/Low ).
برای برطرف کردن این مشکل بایستی از آنتن های مرکزی مخصوص دریافت سیگنالهای ماهواره ای استفاده کرد که اصطلاحا به آنها مولتی سوئیچر نیز گفته می شود. این نوع سیستمها با استفاده از LNC کار کرده و دیگر استفاده از LNB کاربرد نخواهد داشت. فرق LNC* با LNB در این است که در LNC چهار فیش خروجی وجود داشته و هر یک از 4 وضعیت را در خروجی ها خواهیم داشت. اشتباه نکنید..!!!! شما حتما LNB های چند فیش را دیده اید. این نوع LNB ها به تعداد خروجی هائی که دارند می توانند رسیور را ساپورت کنند. یعنی در صورتی که یک LNB چهار خروجی دیدید ، در واقع یعنی 4 LNB روی یک دیش وجود دارد و هر یک به تنهائی می تواند کار کند. این LNB می باشد و با LNC که ذکر کردم فرق می کند . در خروجی های LNC :
1- Horizontal High
2- Horizontal Low
3- Vertical High
4- Vertical Low
را داشته و هر یک از وضعیت ها را به تفکیک استفاده خواهیم کرد.
مولتی سوئیچر ها انواع مختلفی دارند. بعضی از آنها حداقل 4 ورودی داشته و بعضی از آنها تا 16 ورودی را نیز ساپورت می کنند. در 4 ورودی فقط می توان یک LNC را به آن متصل کرد. مثلا LNC هاتبرد. در نوع 16 ورودی می توان چهار ماهواره را به طور کامل با استفاده از 4 LNC* پشتیبانی نمود. مولتی سوئیچر های عرف در ایران 8 ورودی دارند. یعنی آنها دارای 2 سوئیچ 4 تائی هستند. میدانید تقریبا اصلا لازم نیست که از بیش از 8 ورودی استفاده کرد ، زیرا با استفاده از مولتی سوئیچر های 8 ورودی می توان 4 ماهواره ارزشمند قابل دریافت را ساپورت نمود.
مولتی سوئیچر های 8 ورودی در واقع 2 پورت دارند که هر یک از آنها قابلیت دریافت 4 وضعیت LNC را دارا می باشند. تنها ماهواره ای که از همه وضعیتهای یک LNC و پورت مولتی سوئیچر استفاده می کند ، هاتبرد می باشد. وقتی دیش هاتبرد را تنظیم نمودیم ، با استفاده از چهار کابل کواکسیال آنتن که ترجیحا بایستی سیمکو باشد ، هر یک از خروجی های LNC را به ورودی های پورت اول مولتی سوئیچر متصل می کنیم. یعنی :
LNC : خروجی Horizontal High را به ورودی Horizontal High پورت اول مولتی سوئیچر
LNC : خروجی Horizontal Low را به ورودی Horizontal Low پورت اول مولتی سوئیچر
LNC : خروجی Vertical High را به ورودی Vertical High پورت اول مولتی سوئیچر
LNC : خروجی Vertical Low را به ورودی Vertical Low پورت اول مولتی سوئیچر
تا اینجا ما توانسته ایم که دیش هاتبرد را با تمام کانالهای آن به ورودی مولتی سوئیچر متصل کنیم. پس از آن بایستی دیش های Telstar 12 و Nile Sat 101 و TurckSat1C را تنظیم کنیم. پس برای TurkSat 1C از LNC استفاده کرده ، برای Telstar 12 از LNB استفاده کرده و برای Nile Sat 101 از LNCP استفاده می کنیم.
پس از آن از خروجی Horizontal High دیش TurkSat 1C ، یک رشته کابل را به ورودی Horizontal High پورت دوم مولتی سوئیچر وصل میکنیم. از خروجی LNCP که جهت Nile Sat 101 استفاده کرده بودیم نیز یک رشته کابل به ورودی Vertical High پورت دوم مولتی سوئیچر متصل نموده و خروجی LNB دیش Telstar 12 را نیز به ورودی Vertival Low پورت دوم مولتی سوئیچر متصل می کنیم. تا اینجا ، 3 ورودی از 4 ورودی پورت دوم را استفاده کردیم. ورودی Horizontal Low پورت دوم خالی می ماند که می توان جهت اینترنت مرکزی از آن استفاده کرد. در صورتی که از ماهواره Eutelsat W3 جهت سرویس اینترنت ماهواره ای استفاده کنیم. موقع خرید سرویس از Provider* ها ، بایستی پولاریته Horizontal را انتخاب کنیم.
برای اینکه بدانید تا اینجا چه اتفاقی افتاده است ، توضیح زیر را بدقت بخوانید :
1- در ماهواره هاتبرد چون تعداد کانالهای دریافتی زیاد است و سلیقه شخصی مصرف کنندگان متنوع می باشد ، یک پورت کامل را به LNC آن اختصاص دادیم. در این حالت ، هر یک از خروجی های مولتی سوئیچر که به رسیور مصرف کنندگان متصل است ، می تواند تمامی کانالهای ماهواره هاتبرد را پوشش دهد.
2- در ماهواره ترک ست به دلیل اینکه عمده کانالهای ارزشمند و صاحب نام آن روی پلاریته Horizontal* می باشد ، از بقیه آنها صرف نظر کرده و فقط همین تعداد که حدود 50 تا 60 کانال از 120 کانال می باشد را به رسیور مصرف کنندگان می فرستیم.
3- در ماهواره نایل ست هم به دلیل اینکه عمده کانالهای خوب و ارزشمند آن روی پلاریته Vertical می باشد ، از بقیه صرف نظر کرده و همین تعداد 100 کانال از 130 کانال ماهواره فوق را به مصرف کنندگان می دهیم.
4- در ماهواره تل استار 12 نیز ما فقط 2 ترانسپوندر داشته که یکی روی Vertical بوده . دیگری روی Horizontal . در ایم ماهواره اکثر کانالهای معتبر روی پلاریته Vertical سوار شده اند و فقط 2 الی 3 کانال می باشد که از آنها صرف نظر می کنیم. البته کانال VOA در ماهواره هاتبرد نیز بوده که در تل استار 12 روی پلاریته Horizontal می باشد. کانال New Channel* فکر نمی کنم در ایران زیاد طرفدار داشته باشد. کانال Tamasha نیز مدتها قطع بود و هم اینک در هاتبرد خود نمائی می کند. پس در ماهواره تل استار 12 چیز زیادی را از دست نمی دهیم.
لازم به ذکر است که این گونه طراحی به جهت تقلیل هزینه های آن می باشد. زیرا ما می توانیم از مولتی سوئیچر 4 پورت استفاده کنیم که 16 ورودی داشته و می توان از هر یک از LNC های آن 4 سیم به ورودی های مولتی سوئیچر داد و دیگر نگران هیچ چیزی نباشید. تمامی کانالهای قابل دریافت از این 4 ماهواره به تمام مصرف کنندگان داده شده است . با این تفاوت که هزینه آن خیلی بیشتر است.
شاید شما خواننده محترم بگوئید که این چه کاریست…! چرا از LNB های چند خروجی استفاده نکنیم. در پاسخ می توان اینگونه گفت که :
1- LNB های چند خروجی دارای سطح پائین سیگنال در خروجی ها هستند.
2- تقریبا اکثر آنها دارای کیفیت پائین بوده و در پبشتر کانالها فریز و شکستن کانال به وفور دیده می شود.
3- تعداد خروجی های آنها بسیار کم است.
4- از آنها میتوان در ساختمان های تا حداکثر 8 واحد استفاده کرد ( چون بیشتر از 8 خروجی ، منت که ندیدم )
5- تعدد سیم کشی و افت شدید سیگنال
6- اصلا این قطعه برای این کار ساخته نشده است
در مدلهایی از مولتی سوئیچر ها یک ورودی برای آنتن محلی نیز وجود دارد. در این نوع از مولتی سوئیچر ها می توان آنتن تلویزیون محلی را به آن متصل نمود و در محل مصرف کنندگان ، با استفاده از پریز های مخصوصی که نوعی تقسیم کننده هستند ، خروجی های تفکیک شده آنتن ماهواره ، آنتن تلویزیون محلی و رادیو را مورد استفاده قرارداد. از این نوع از سیستمها که اکثرا محصول کشور آلمان هستند ، در ایران به وفور استفاده می شود.
در سیم کشی این نوع از سیستمها بسیار بایستی دقت کرد. حتما بایستی از سیمهائی که کمترین افت را دارا هستند استفاده نمود. کابل کرمان صادراتی در ایران بصورت عرف جهت سیستمهای ماهواره استفاده می شود. ولی من شخصا سیم کارخانه سیمکو را ترجیح می دهم . چون این نوع سیم دارای زره بافته شده است و بسیار محکمتر از انواع مشابه است. حتی می توانید به این نوع کابل آویزان شوید. پس ببینید که چه فرقی با انواع مشابه دارد. سیم کرمان صادراتی که این روزها به شدت از کیفیت آن کاسته شده است . ولی هنوز با همان باور ، مصرف کنندگان به استفاده از آن مبادرت می ورزند. من سیم کارخانه سیمکو را پیشنهاد می کنم که قیمت آن در هر کلاف 23000 تومان است . در حالی که کرمان صادراتی 23500 تومان و با کیفیت پائین تر…! در سیم های کرمان صادراتی هیچگاه نمی توانید یک نوع F Connector *را برای همیشه استفاده کنید . زیرا ضخامت همه جای آن با هم برابر نیست. ولی در سیمکو می توانید یک نوع کانکتور برای همیشه استفاده کنید و خطر کنده شدن کانکتور نیز اصلا وجود ندارد و یا حداقل خیلی کمتر از کرمان صادراتی می باشد.
نکته آخر اینکه همکاران ، همیشه هر یک از جهات ماهواره را روی یکی از ورودی های سوئیچ متصل می کنند. و در تنظیم رسیور برای هر یک از ماهواره ها سوئیچ مورد نظر را تعریف می کنند. در حالی که مولتی سوئیچر مورد نظر ما ( 2 پورت ) فقط دارای 2 سوئیچ می باشد. به این صورت که در نحوه وایرینگ ذکر شده در قسمتهای قبل ، وقتی می خواهیم یک رسیور متصل به سیستم آنتن دیجیتال مرکزی را تنظیم کنیم. برای ماهواره هاتبرد که تمام 4 ورودی پورت اول مولتی سوئیچر را اشغال کرده بود ، سویچ 1 یا A را تعریف نموده و برای ماهواره های ترک ست ، نایل ست و تل استار 12 که هر کدام به یکی از 4 ورودی پورت دوم متصل شده اند هم سوئیچ 2 یا B را تعریف می نمائیم.